Κωνσταντίνος ο Σικελιώτης

(τέλη 9ου – αρχές 10ου αι. μ.Χ.). Βυζαντινός λόγιος. Ήταν μαθητής και φίλος του αυτοκράτορα Λέοντα Γ’ του Σοφού και έγραψε διάφορα ποιήματα στα οποία κυριαρχούν τα ανακρεόντεια μέτρα. Τα κυριότερα από αυτά είναι τρία ποιήματα που απευθύνονται στον δάσκαλο του, Λέοντα Γ’, από το περιεχόμενο των οποίων συμπεραίνεται ότι οι σχέσεις τους δεν ήταν πάντα φιλικές, καθώς και δύο ακόμη τα οποία τιτλοφορούνται Ωδάριον ερωτικόν δι’ ανακρέοντος και κουκουλίου λαβόντος την υπόθεσιν εκ μελωδού τινός και Στίχοι ανακρεόντειοι κατά αλφάβητον Κωνσταντίνου φιλοσόφου του Σικελού κινδυνευθέντων των γονέων αυτού και αδελφών εν θαλάττη.